Ζούμε σε μια εποχή που ο προσδιορισμός του χρόνου είναι αυτονόητος. Όλο μας το ημερήσιο πρόγραμμα εξαρτάται από το τί ώρα είναι, και για να καλύψουμε την ανάγκη αυτή χρησιμοποιούμε ρολόγια τοίχου, χειρός, έξυπνα ή και κινητά τηλέφωνα. Πριν από αυτά τι χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι;
Δεν γνωρίζουμε ποιος προσπάθησε για πρώτη φορά να δώσει δομή στη μέτρηση του χρόνου, συμπεραίνουμε εύκολα όμως πως η ανθρωπότητα
εξ' αρχής στηρίχθηκε στην παρατήρηση του κύκλου μέρας νύχτας για να το κάνει. Οι πρώτες συσκευές που δημιουργήθηκαν ήταν το ηλιακό ρολόι, μια μορφή ρολογιού που ο δείκτης είναι σκιά και κινείται μαζί με τον ήλιο. Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν ηλιακά ρολόγια και χώρισαν το διάστημα μεταξύ ανατολής και δύσης του ηλίου σε 12 μέρη, κάτι αντίστοιχο με τις σημερινές ώρες. Το φως του ήλιου, όμως, δεν έλαμπε πάντα. Το ηλιακό ρολόι τροποποιήθηκε από τους αρχαίους Έλληνες σε ρολόι νερού. Πρόκειται για μια συσκευή που έπαιρνε την μέτρηση από τον ήλιο και εφάρμοζε το διάστημα στην ομοιόμορφη ροή του νερού για να μετρήσει τον χρόνο ακόμα και τη νύχτα ή τις μέρες με ομίχλη.
Η ακριβέστερη μέτρηση του χρόνου συνέχισε να απασχολεί τον άνθρωπο και τα πρώτα μηχανικά ρολόγια εμφανίστηκαν τον 14ο αιώνα. Αρχικά σε συσκευές βαρέων βαρών, έπειτα με την μορφή εκκρεμούς και αργότερα ως φορητές συσκευές, που ο καθένας μπορούσε να έχει. Ο συντονισμός των πολιτών στην σωστή ώρα υπήρξε επίσης σημαντική πρόκληση. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα, ο υπολογισμός της ώρας ήταν αρμοδιότητα του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, μέσα από την παρατήρηση του Ουρανού με τα τηλεσκόπια από τον λόφο των Νυμφών. Μέχρι και το 1903, κάθε μεσημέρι στις 12 μια σφαίρα που φαινόταν από την πόλη της Αθήνας έπεφτε από την οροφή του κτιρίου, την έβλεπαν από τη Μητρόπολη Αθηνών, χτυπούσαν τις καμπάνες και οι Αθηναίοι ρύθμιζαν τα ρολόγια τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου