Στις 28 Ιανουαρίου 1986 11:38 π.μ., το διαστημικό λεωφορείο Challenger απογειώνεται από το Cape Canaveral της Φλόριντα. Μόλις 73 δευτερόλεπτα αργότερα, εκατοντάδες θεατές βλέπουν το λεωφορείο να διαλύεται σε ένα σωρό καπνού και φωτιάς. Εκατομμύρια ακόμη παρακολουθούν τη τραγωδία σε ζωντανή τηλεοπτική κάλυψη. Η καταστροφή του Challenger, ήταν το πρώτο μεγάλο ατύχημα με διαστημικό λεωφορείο και στοίχισε την ζωή σε όλους τους επιβαίνοντες αστροναύτες.
Το έτος 1986 διαμορφωνόταν ως το πιο φιλόδοξο για το Πρόγραμμα Διαστημικών Λεωφορείων της NASA, καθώς φιλοδοξούσε να πραγματοποιήσει έως και 15 αποστολές. Μια πρώτη πραγματοποιήθηκε 12-18 Ιανουαρίου και η επόμενη, με το όνομα STS-51L, θα αποτελούσε την 25η στο πρόγραμμα και τη 10η για το διαστημικό λεωφορείο Challenger. Πλήρωμα της ο διοικητής Dick Scobee, ο πιλότος Michael Smith, οι αστροναύτες μηχανικοί Ellison Onizuka, Judith Resnik, Ronald McNair, Gregory Jarvis, και η δασκάλα Christa McAuliffe, η οποία κέρδισε έναν διαγωνισμό εκπαιδευτικών που της χάρισε την θέση. Με την συμμετοχή της, μάλιστα, θα γινόταν η πρώτη απλή Αμερικάνα πολίτης που θα έβγαινε στο διάστημα.
Κατά τη διάρκεια της εξαήμερης αποστολής, το επταμελές πλήρωμα επρόκειτο να θέσει σε τροχιά έναν μεγάλο δορυφόρο τηλεπικοινωνιών, να παρατηρήσει τον κομήτη του Halley και να ξεκινήσει το πρόγραμμα Teacher in Space (Δάσκαλος στο Διάστημα), με τον πρώτο δάσκαλο που θα διεξήγαγε μαθήματα από το διάστημα. Στα πλαίσια του Teacher in Space θα γίνονταν δύο ζωντανές συνδέσεις με τους μαθητές, για να συγκρίνουν την καθημερινή ζωή στο διαστημικό λεωφορείο και στη Γη, αλλά και να εστιάσουν στη σημασία της διεξαγωγής έρευνας στο διάστημα. Στόχος της αποστολής ήταν και η κινηματογράφιση περισσότερων μαθημάτων, με την περιγραφή φυσικών φαινομένων σε έλλειψη βαρύτητας, που μεταγενέστερα θα διατίθονταν σε σχολεία.
Η εκτόξευση ήταν προγραμματισμένη για τις 23 Ιανουαρίου, ωστόσο καθυστέρησε λόγω καιρικών συνθηκών και τεχνικών προβλημάτων. Τελικά, στις 28 Ιανουαρίου, το λεωφορείο απογειώθηκε, δημιουργώντας μεγάλους προβληματισμούς για το πώς και γιατί αποφασίστηκε η μοιραία απογείωση του.
Μετά την καταστροφή, ο Πρόεδρος Ronald Reagan διόρισε μια ειδική επιτροπή για να εξακριβώσει τι οδήγησε στην καταστροφή του Challenger και να αναπτύξει διορθωτικά μέτρα για μελλοντικές αποστολές. Η έρευνα διαπίστωσε ότι η καταστροφή προκλήθηκε από έναν δακτύλιο σε έναν από τους πυραύλους στερεού καυσίμου, ο οποίος δεν ανταποκρίθηκε όπως αναμενόταν λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας κατά την εκτόξευση, ξεκινώντας μια αλυσίδα δυσλειτουργιών που οδήγησαν στη μαζική απώλεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου