Γιατί τα αεροπλάνα δεν διασχίζουν τον Ειρηνικό Ωκεανό;

Εάν έχετε αναζητήσει ποτέ κάποιο ταξίδι σε έναν προορισμό πέρα από τον Ειρηνικό, ή ακόμα και αν έχετε δει κάποιον χάρτη ζωντανής παρακολούθησης πτήσεων, εύκολα παρατηρείτε πως ο αριθμός αεροπλάνων που διασχίζουν τον Ειρηνικό Ωκεανό είναι ελάχιστος σε σχέση με τον υπόλοιπο πλανήτη. Οι αεροπορικές διαδρομές χαράσσονται με στόχο να βρεθεί ο φθηνότερος και ταχύτερος δρόμος για κάθε προορισμό, έτσι σε πολλές περιπτώσεις -όπως για παράδειγμα η σύνδεση της Ασίας με την Αμερική- η συντομότερη διαδρομή μάς φαίνεται μια ευθεία πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό. Γιατί λοιπόν δεν προτιμάται;

Όσο περίεργο και αν μας φαίνεται, οι περισσότερες αεροπορικές αποφεύγουν τον απέραντο Ειρηνικό για να προσφέρουν οικονομικότερα, ταχύτερα, αλλά και ασφαλέστερα ταξίδια. 

Καταρχάς, σε πολλές περιπτώσεις μπορεί σε έναν χάρτη η απόσταση δύο τοποθεσιών που διασχίζει τον Ειρηνικό να μας φαίνεται η κοντινότερη, αλλά στην πραγματικότητα να μην είναι! Η αιτία για αυτήν την λανθασμένη μας αντίληψη είναι πως δεν λαμβάνουμε υπόψη την καμπυλότητα της Γης. 

Το πιο κοινό εργαλείο που χρησιμοποιούμε για τον προσδιορισμό της απόστασης μεταξύ δύο τοποθεσιών είναι ένας δισδιάστατος χάρτης, στον οποίο όμως δεν αποτυπώνεται με ακρίβεια το σφαιρικό σχήμα της Γης. Η ανακρίβεια αυτή μπορεί να δημιουργεί απόκλιση εκατοντάδων, μερικές φορές έως και χιλιάδων μιλίων. Στην πραγματικότητα, οι καμπύλες διαδρομές είναι γρηγορότερες από αυτές που απεικονίζονται στις ευθείες γραμμές ενός χάρτη. Γι' αυτό και τα αεροπλάνα πετούν πάντα σε καμπύλη. Ειδικότερα, στην περίπτωση του Ειρηνικού Ωκεανού, καθώς ο χάρτης της Γης που όλοι έχουμε στο μυαλό τον τοποθετεί στις δύο άκρες, μας είναι δύσκολο να υπολογίσουμε το πραγματικό του μέγεθος, που καλύπτει το 1/3 της επιφάνειας της Γης.

Έπειτα, οι αεροπορικές επιλέγουν τις διαδρομές τους συνυπολογίζοντας όλες τις ενδιάμεσες στάσεις που μπορούν να εξυπηρετήσουν, σχεδιάζοντας δρομολόγια με γνώμονα το να μεγιστοποιήσουν τον αριθμό αεροδρομίων για επιβίβαση/αποβίβαση νέων επιβατών. Έτσι, μια διαδρομή για να είναι επικερδής, άρα και οικονομικότερη στον ταξιδιώτη, χρειάζεται να σταματήσει σε όσο το δυνατόν περισσότερες περιοχές. Επομένως, συμφέρει να διανύσει μεγαλύτερη απόσταση πάνω από τις 5 ηπείρους. 

Τέλος, δεδομένου ότι ο Ειρηνικός Ωκεανός είναι ο μεγαλύτερος και βαθύτερος ωκεανός του πλανήτη μας, μια πτήση σε όλη την έκταση του δεν είναι η καλύτερη επιλογή από άποψη ασφάλειας. Κατά τη διάρκεια μιας πτήσης, το αεροπλάνο ενδέχεται να υποστεί μηχανικές δυσλειτουργίες και η άμεση προσγείωση του να κριθεί απαραίτητη. Καταλαβαίνουμε εύκολα πως η προσγείωση σε διάδρομο αεροδρομίου, ή έστω σε χερσαία περιοχή, είναι πολύ πιο εύκολη και ασφαλής. 

Έτσι, ακόμη και οι λιγοστές αεροπορικές διαδρομές που θα βρούμε πάνω από τον Ειρηνικό αφορούν ταξίδια σε περιοχές που βρίσκονται εκεί, όπως τα Φίτζι, το Βανουάτου, η Χαβάη, η Ιαπωνία και η Νέα Ζηλανδία.