Ποιο ζώο είναι το πιο επικίνδυνο για τον άνθρωπο;

Αν προσπαθήσουμε να φανταστούμε από ποιο ζώο κινδυνεύουμε περισσότερο, το μυαλό μας θα πάει σε καρχαρίες, τίγρεις ή φίδια. Αλλά ο πραγματικός μας "εχθρός" είναι πολύ διαφορετικός. Το ζώο που προκαλεί τους περισσότερους θανάτους ανθρώπων ετησίως είναι... το κουνούπι! Ακόμα και ο ίδιος ο άνθρωπος, είναι υπεύθυνος για μικρότερο αριθμό θανάτων.. Εκτός από το επίμονο βουητό, την φαγούρα και τους ερεθισμούς που μας εκνευρίζουν, το μικροσκοπικό αυτό έντομο έχει την ικανότητα να μεταδίδει ιούς ή άλλα παράσιτα που προκαλούν θανατηφόρες για τον άνθρωπο ασθένειες. Αποτελεί, έτσι, το νούμερο ένα πρόβλημα στην καταπολέμηση παγκόσμιων μολυσματικών ασθενειών.

Τα πιο θανατηφόρα ζώα του κόσμου
Αριθμός ανθρώπων που πεθαίνουν από το κάθε ζώο ανά έτος

Αν και υπάρχουν πάνω από 3.000 είδη κουνουπιών, μόνο μερικές εκατοντάδες τρέφονται με ανθρώπινο αίμα, και μόλις 3 είδη είναι υπεύθυνα για τη μετάδοση ασθενειών. Συγκεκριμένα, τα κουνούπια Anopheles μεταφέρουν ελονοσία, φιλαρίαση και εγκεφαλίτιδα, τα κουνούπια Culex μεταφέρουν εγκεφαλίτιδα, φιλαρίαση και τον ιό του Δυτικού Νείλου και τα κουνούπια Aedes μεταφέρουν κίτρινο πυρετό, ιό Ζίκα, δάγκειο πυρετό και εγκεφαλίτιδα.

Τσιμπώντας έναν μολυσμένο άνθρωπο ή ζώο, το κουνούπι γίνεται φορέας του ιού ή του μύκητα. Στην συνέχεια δρα ως όχημα, έχοντας την ικανότητα να ταξιδέψει έως και μερικά χιλιόμετρα, ενόσω ο ιός μπορεί ακόμα και να αναπαραχθεί στο εσωτερικό του σώματός του. Στον επόμενο άνθρωπο που θα τσιμπήσει, μέσω του σάλιου του κουνουπιού, μεταφέρεται και ο ιός. Η κίνηση των κουνουπιών και του ανθρώπου οδηγεί στη μετάδοση ασθενειών σε νέα μέρη.

Σε αντίθεση με άλλα επικίνδυνα πλάσματα που εντοπίζονται σε συγκεκριμένες περιοχές και περιορισμένο πληθυσμό, τα κουνούπια βρίσκονται σχεδόν σε κάθε περιοχή του κόσμου και στην αιχμή της αναπαραγωγικής περιόδου γεννιούνται χιλιάδες απόγονοι, οδηγώντας σε τεράστια νούμερα πληθυσμού. Λόγω αυτών των συνθηκών οι άνθρωποι δεν έχουμε οργανωμένο τρόπο να προστατευτούμε. Οι τρέχουσες μέθοδοι πρόληψης είναι παθητικές. Για παράδειγμα, γνωρίζουμε πως τα κουνούπια χρειάζονται νερό για αναπαραγωγή, επομένως οι προσπάθειες εξάλειψης και ελέγχου του πληθυσμού συνήθως περιλαμβάνουν την απομάκρυνση στάσιμων νερών. Ο ψεκασμός με εντομοκτόνα ή εντομοαποθωτικά είναι επίσης ευρέως διαδεδομένος, ωστόσο τα κουνούπια δείχνουν να αναπτύσσουν αντοχή σχεδόν σε όλα τα σκευάσματα. Στην πραγματικότητα, η εύκολη προσαρμογή σε νέα περιβάλλοντα, αλλάζοντας διατροφικές συνήθειες, ωράρια, χώρους γέννησης αυγών, είναι ένα από τα χαρακτηριστικά των κουνουπιών, που δυσχεραίνει οποιαδήποτε παρέμβαση εναντίον τους. Πολλοί επιστήμονες, μάλιστα, θεωρούν ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη πιθανότατα θα αυξήσει ακόμα περισσότερο τον αριθμό και το εύρος τους.

Ο κίνδυνος φαντάζει σε όλους μας μεγάλος, καθώς δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει δεχτεί κάποιο τσίμπημα κουνουπιού. Αυτή η "άνιση μάχη" απέναντι στους μικρούς πετούμενους κυνηγούς μας, ωστόσο, δείχνει πως οι άνθρωποι είμαστε μέρος της τροφικής αλυσίδας, και όχι ηγέτης της. Μπορούμε και εμείς, όπως και τα υπόλοιπα ζώα του πλανήτη, να αποτελέσουμε θήραμα άλλων ειδών που δεν υπερέχουν απαραίτητα σε μέγεθος ή ευφυία. Έτσι λειτουργεί η φύση.