Ο απολιθωμένος γίγαντας του Cardiff

Στα τέλη του 1869, στο Cardiff της Νέας Υόρκης, έλαβε χώρα μια από τις ιστορικότερες απάτες. Ένας ντόπιος αγρότης ισχυρίστηκε πως έχει ανακαλύψει το απολιθωμένο σώμα ενός προϊστορικού, πιθανόν βιβλικού, γίγαντα. Το εύρημα μετατράπηκε αστραπιαία σε αξιοθέατο για χιλιάδες επισκέπτες. 

Ο George Hull, ήταν αυτός που ενορχήστρωσε την απάτη με στόχο να κερδίσει χρήμα, αλλά και να αμφισβητήσει την χριστιανική πίστη. Το 1866, ο Hull είχε συναντήσει
έναν Μεθοδιστή κήρυκα, τον Reverend Turk, και ξεκίνησαν μια αντιπαράθεση σχετικά με το απόσπασμα 6:4 του βιβλίου Γένεσις, της Παλαιάς Διαθήκης, που αναφέρει ότι στην γη ζούσαν γίγαντες. Ερμηνεύοντας την Βίβλο, ο Turk και οι υποστηρικτές του ισχυρίζονταν ότι οι γίγαντες είχαν πράγματι περιπλανηθεί στη Γη και κάποτε θα έρθουν στο φως στοιχεία που θα το αποδείξουν. Ο Hull, εντυπωσιασμένος από την υπέρμετρη ευπιστία, αποφάσισε να "φυτέψει" αυτές τις αποδείξεις. Βρήκε το κατάλληλο είδος γύψου και γλύπτες για να τον σκαλίσουν, διάβρωσε και έφθειρε την επιφάνεια του γλυπτού για να φαίνεται σαν λείψανο και κατασκεύασε τον απολιθωμένο γίγαντα. 

Μετά την ολοκλήρωση του, ο τρίμετρος "Γολιάθ", θάφτηκε στην ιδιοκτησία του William Newell, συγγενή του Hull. Στις 16 Οκτωβρίου 1869, δύο από τους υπαλλήλους του Newell, ενώ έσκαβαν στο σημείο που εκείνος τους είχε υποδείξει για να ανοίξουν ένα πηγάδι, έκαναν την αξιοσημείωτη ανακάλυψη. Μέχρι το τέλος της ίδιας ημέρας, ο γίγαντας είχε ήδη προσελκύσει κοινό. Αυτοί που έσπευσαν στο αγρόκτημα μπόρεσαν να τον δουν δωρεάν, διότι μέχρι την επόμενη μέρα, είχε δημιουργηθεί εγκατάσταση γύρω από το ανεσκαμμένο σώμα με αντίτιμο $0.50 (με σημερινή αντιστοιχία περίπου $5) για μια επίσκεψη δεκαπέντε λεπτών. Στην πρώτη κιόλας εβδομάδα, το καθημερινό κοινό έφτανε τα πεντακόσια άτομα. 

Το πανό που παρουσίαζε την έκθεση του γίγαντα

H ανακάλυψη του γίγαντα θεωρήθηκε θαύμα, και το ίδιο το Cardiff ιερός τόπος, με μαρτυρίες γηραιότερων κατοίκων να επισημαίνουν επιπλέον στοιχεία που αποδείκνυαν ότι κάποτε ζούσαν γίγαντες στην περιοχή. Πάστορες και πιστοί που επισκέπτονταν το αγρόκτημα διαβεβαίωναν πως επρόκειτο για απομεινάρι γίγαντα της Αγίας Γραφής. Ο τύπος της εποχής κάλυπτε κάθε πτυχή της ιστορίας, ενισχύοντας την περιέργεια του κοινού. Η επιμονή των ντόπιων στην σημαντικότητα και την αυθεντικότητα του γίγαντα είχε, φυσικά, και οικονομικά κίνητρα. Η καθημερινή συρροή επισκεπτών και η εθνική δημοσιότητα, επέφεραν τεράστια κέρδη για τους ιδιοκτήτες του γίγαντα, αλλά ωφέλησαν και την οικονομία ολόκληρης της περιοχής. 

Οι φήμες ότι πρόκειται για απάτη είχαν κυκλοφορήσει εξ' αρχής. Αρκετοί ερευνητές υποστήριξαν ότι δεν τους δινόταν η ευκαιρία να εκτελέσουν μια εμπεριστατωμένη επιστημονική μελέτη λόγω της παρουσίας του πλήθους και του περιορισμένου χρόνου (των δεκαπέντε λεπτών), που είχαν στην διάθεσή τους. Στις 3 Νοεμβρίου οι γεωλόγοι James Hall και S. B Woolworth, έφτασαν στο Cardiff για να εξετάσουν τον γίγαντα και υποστήριξαν ότι το εύρημα ήταν άγαλμα, σκαλισμένο κατά την αρχαιότητα. Λίγο αργότερα, ο παλαιοντολόγος Othniel C. Marsh, απεφάνθη ότι το άγαλμα ήταν από γύψο πολύ πρόσφατης προέλευσης. Επιπλέον, ισχυρίστηκε, ότι κάποιος είχε σμιλέψει την επιφάνεια για να μιμηθεί την εμφάνιση της διάβρωσης, πιστοποιώντας ότι πρόκειται για απάτη. 

Η συζήτηση για την φύση του γίγαντα θα μπορούσε να είχε τελειώσει με τις δηλώσεις του Marsh, αλλά οι ιδιοκτήτες του κατόρθωσαν να διατηρήσουν την δημοτικότητά του για αρκετούς μήνες ακόμα, εναποθέτοντας στην κρίση κάθε θεατή την απόφαση για την γνησιότητά του. Τα διάφορα στοιχεία που επισημάνθηκαν για την αναντιστοιχία του ανεσκαμμένου σώματος με ζωντανό οργανισμό, δεν αποτέλεσαν εμπόδιο για όσους είδαν τον γίγαντα ως απόδειξη της πίστης τους. Η επιστημονική τεκμηρίωση έπρεπε να ανταγωνιστεί την κοινή γνώμη και τους νόμους του εμπορίου, καθώς ο γίγαντας ήταν απόδειξη για την κυριολεκτική αλήθεια της βιβλικής αποκάλυψης, και ταυτόχρονα έκθεμα εμπορικής εκμετάλλευσης. Δημιουργήθηκε ακόμα και αντίγραφό του, που πυροδότησε διαμάχες για το ποιος γίγαντας είναι ο "γνήσιος". 

Ο Hull ήταν αυτός που έληξε τελικά την αντιπαράθεση της αυθεντικότητας, με την ομολογία του. Υποστήριξε ότι χρησιμοποίησε το άγαλμα του ως σφυρί ενάντια σε καθιερωμένες θρησκείες, και ότι η Χριστιανική κοινότητα χειραγωγήθηκε από την ίδια την πίστη της.

O γίγαντας του Cardiff στο Farmer's Museum
https://www.farmersmuseum.org/cardiff-giant/

Σήμερα, ο απολιθωμένος γίγαντας του Cardiff εκτίθεται στο Farmer's Museum στο Cooperstown της Νέας Υόρκης. Δεν αποτελεί θρησκευτικό ή αρχαιολογικό έκθεμα, αλλά ιστορικό απομεινάρι μιας απάτης. Σηματοδοτεί το χάσμα της θρησκείας, της επιστήμης και του εμπορίου.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

• Michael Pettit (2006), The Joy in Believing: The Cardiff Giant, Commercial Deceptions, and Styles of Observation in Gilded age America, The University of Chicago Press, Vol 97, No. 4, pp 659-677
• Barbara Franco (1969), The Cardiff Giant: A hundrend years old hoax, New York History, Vol 50, No. 4, pp 420-440

Σου άρεσε το άρθρο που διάβασες; Κάνε Like & Share!