Και όμως! Έχει και ο έρωτας την δική του ιστορία!
Παρά το γεγονός ότι ο έρωτας βιώνεται σαν ένα βαθιά προσωπικό και αυθόρμητο συναίσθημα, στην πραγματικότητα αποτελεί μια "κοινωνική εφεύρεση" που έχει διαγράψει την δική της εξελικτική πορεία ανά τους αιώνες και έχει συνδεθεί άρρηκτα με την έννοια του γάμου. Οι άνθρωποι δεν ερωτεύονταν πάντα με τον τρόπο που το κάνουμε εμείς σήμερα!
Ο ΣΥΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ
Σε παλαιότερες εποχές οι ισχυροί άνθρωποι παντρεύονταν στα πλαίσια εμπορικών ή εδαφικών συμφωνιών, ενισχύοντας τον πλούτο και την δύναμή τους. Η επιτυχημένη πορεία του ζευγαριού κλιμακωνόταν σε πλήρη συνάφεια με το κατά πόσο η ένωση των οικογενειών ήταν ευεργετική στην οικονομία και την στρατιωτική ισχύ.
Παραδείγματα εντοπίζουμε ακόμα από τα πρώτα βασίλεια της Μεσοποταμίας κατά τον 18ο αι. π. Χ., με χαρακτηριστικότερο την ένωση της περιοχής Yamhad με την γειτονική Mari. Αντίστοιχοι γάμοι- συμφωνίες βρήκαν πρόσφορο έδαφος και σε ευρωπαϊκές μοναρχίες της πιο πρόσφατης ιστορίας, με διάσημο ζεύγος την δούκισσα της Αυστρίας Μαρία Αντουανέτα και τον Λουδοβίκο 'ΙΣΤ της Γαλλίας που στόχευε στην πολυπόθητη ειρήνη μεταξύ των δύο χωρών.
Ο ΛΥΡΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ
Στον πρόωρο Μεσαίωνα οι άνθρωποι, σε κατώτερες κοινωνικές τάξεις, αποσυνδέουν τον έρωτα από το συμφέρον. Οι χαρακτηριστικοί τροβαδούροι ερωτεύονται βαθιά και δημιουργούν ποιήματα με ένα θέμα αποκλειστικά: την αγάπη. Μέσα από αυτή τη λυρικότητα δημιουργείται μια εντύπωση του έρωτα που δεν εμπλέκει τον γάμο, την οικογένεια και τα παιδιά. Σε ένα κατεξοχήν μη ρεαλιστικό πλαίσιο πρόκειται για μια ερωτική τρέλα, που εκφραζόταν από ανθρώπους ερωτευμένους με την ίδια την ιδέα του έρωτα.
Όπως πολλά ποιήματα αναφέρουν, ο ερωτευμένος νέος μπορεί να είχε δει ελάχιστα ή ακόμα και ποτέ τα μάτια της αγαπημένης του, ενώ μπορεί να βρισκόταν και εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από αυτήν. Ο λυρικός έρωτας δεν ενδιαφέρεται απαραίτητα για αμοιβαιότητα ή σωματικές επαφές, ενώ η έλλειψη πρακτικών, καθημερινών προβλημάτων συνηγορεί σε μεγάλο βαθμό στην σφοδρότητα των συναισθημάτων.
Λίγους αιώνες αργότερα γίνεται διάσημη από τον William Shakespeare, η πιο τραγική ιστορία κεραυνοβόλου έρωτα, που στέκεται ικανός να οδηγήσει δύο νέους στην αυτοκτονία, αλλά μέχρι και τον αιώνα μας η ίδια λυρική αντίληψη οδηγεί το χέρι του Gabriel Garcia Marquez να υμνήσει τον ανεκπλήρωτο έρωτα στο "Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας".
Ο ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ
Η έκρηξη του Ρομαντισμού στην λογοτεχνία έδωσε προτεραιότητα στο συναίσθημα έναντι της λογικής, στην παρόρμηση έναντι της παράδοσης. Βρίσκοντας την θέση του και στην καθημερινή ζωή και σκέψη ο Ρομαντισμός γεννά την πεποίθηση ότι ο γάμος πρέπει να είναι επακόλουθο της αγάπης. Οι αντιρρήσεις γονέων, οι ταξικές και οικονομικές ανισότητες και οτιδήποτε άλλο εγείρεται ως εμπόριο ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που αγαπιούνται ισοπεδώνεται από τον ενθουσιασμό που συνοδεύει την ρομαντική εντύπωση του έρωτα.
Το χωριό της βόρειας Σκωτίας Gredna Green γίνεται το σύμβολο των ερωτευμένων και κατατρεγμένων ζευγαριών, που δραπετεύουν από την πουριτανή αγγλική κοινωνία για να παντρευτούν και στηρίζει τη νεοφερθείσα αντίληψη ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να επιλέγουν μόνοι τους με ποιον θα μοιραστούν την ζωή τους.
Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΕΡΩΤΑΣ
Φτάνοντας στην σύγχρονη εποχή, αυτό που ξεχωρίζει είναι η διεκδίκηση της ελευθερίας του έρωτα. Ξεκινώντας από την δεκαετία του 1970 και τα κινήματα των χίπηδων μέχρι και τα σημερινά Gay Pride η εποχή μας διεκδίκησε το δικαίωμα στον γυμνισμό, τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις και τις προγαμιαίες επαφές, θέτοντας υπό αμφισβήτηση την ίδια την έννοια της μονογαμίας ή του γάμου "μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος".
Σήμερα ο γάμος συνδέεται άμεσα με την συντροφικότητα, την σεξουαλική έλξη, την δημιουργία οικογένειας, την κοινωνική και οικονομική εξέλιξη και κατοχύρωση. Με την σειρά τους τα διαζύγια, και η σταδιακή αύξηση των ποσοστών τους, τοποθετεί σίγουρα την παροδικότητα στον κατάλογο των χαρακτηριστικών του έρωτα στην εποχή μας.
Αν αντιμετωπίσουμε την ιστορία σαν ένα συνεχές εύκολα συμπεραίνουμε πως είμαστε και εμείς απλά ένα στάδιο της εξέλιξης. Σίγουρα έχει ενδιαφέρον να αναλογιστούμε ότι οι άνθρωποι στο μέλλον δεν θα ερωτεύονται όπως εμείς, αλλά ίσως αξίζει να σκεφτούμε και τι παράδειγμα θα πάρουν από εμάς.
Σου άρεσε το άρθρο που διάβασες; Κάνε Like και Share!