Το παρακάτω κείμενο δεν είναι ένα παραμύθι. Είναι 100% αληθινό.
Είναι οι πληροφορίες που αντλήσαμε από το τέρας της Ελληνικής γραφειοκρατίας καθώς η άρνηση μας να πιστέψουμε πως μπορεί να υπάρχουν τόσο παράλογοι νόμοι μας οδήγησε να τους ψάξουμε.
Αφού λοιπόν τους βρήκαμε και τους διαβάσαμε, είπαμε να τους μοιραστούμε με τους αναγνώστες μας!
Τι συνέβη λοιπόν. Η κάτωθι αναζήτηση έγινε για έναν καλό φίλο, τον Γιώργο.
Ο Γιώργος είναι 30 χρονών και τα τελευταία χρόνια εργάζονταν περιστασιακά με την ειδικότητα του βοηθού σερβιτόρου σε καφετερίες.
Τα περισσότερα μαγαζιά που δραστηριοποιούνται στην εστίαση / αναψυχή, που δεν είναι λίγα στην χώρα μας, έχουν κάποιες ώρες αιχμής. Προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες των επιχειρήσεων οι εργοδότες τις ώρες αυτές προσλαμβάνουν με τη μορφή μερικής απασχόλησης, για τέσσερις ή και λιγότερες ώρες, προσωπικό.
Έτσι λοιπόν ο Γιώργος εργάζονταν σε ένα μαγαζί Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή, 16:00 - 20:00 σε ένα άλλο Τρίτη, Πέμπτη και Σάββατο 16:00 - 20:00.
Μετά από αρκετές προσπάθειες κατάφερε να βρει πρωινή εργασία με πλήρη ασφάλιση. Οδηγάει ένα βαν οκτώ θέσεων για λογαριασμό μιας εταιρείας που δραστηριοποιείται στο αεροδρόμιο. Πηγαίνει και φέρνει τουρίστες στον χώρο που μπορούν να παραλάβουν το αυτοκίνητο που έχουν μισθώσει.
06:00 - 14:00 το ωράριο, από Δευτέρα έως και Παρασκευή.
Κάπου εδώ αρχίζει η Ελληνική λογική του παραλόγου!
Εγώ: - Μπράβο φίλε! Συγχαρητήρια! Καλή αρχή!!
Γιώργος: - Ευχαριστώ!
Εγώ: - Δεν σε βλέπω πολύ ενθουσιασμένο! Δεν είναι καλύτερα που βρήκες μία σταθερή, πρωινή εργασία; 5νθήμερο και 8ωρο ρε συ Γιώργο. Τόσο χρόνια έτρεχες από μαγαζί σε μαγαζί και έπαιρνες ψίχουλα!
Γιώργος: - Ναι φίλε μου. 5νθήμερο και 8ωρο είναι το λογικό. Πες μου όμως πως θα παντρευτώ με την Πόπη; Τα καθαρά χρήματα που παίρνω είναι 490,00 ευρώ. Σπίτι να νοικιάσω; Οικογένεια να κάνω;; Ούτε λεφτά για γάμο δεν έχω...
Εγώ: - Γιατί δεν συνεχίζεις στα καφέ που δουλεύεις; Καταλαβαίνω, θα είναι 12ώρο αλλά τουλάχιστον θα παίρνεις κάτι παραπάνω. 500 πες χοντρά χοντρά από την πρωινή δουλειά, 300 από τις απογευματινές, βάλε και κανα 200 τα πουρμπουάρ και από τις δύο δουλειές... Πλησιάζουμε το χιλιάρικο!
Γιώργος: - Αυτό σκεφτόμουν κι εγώ! Έλα όμως που από τα καφέ μου είπαν οι λογιστές ότι δεν μπορώ να κάνω κι άλλη δουλειά! Για "μαύρα" δεν το συζητάνε. Μου λένε ότι είναι στο στόχαστρο όλων των ελεγκτικών μηχανισμών και πως το πρόστιμο είναι 10.500 ευρώ αν με πιάσουν ανασφάλιστο. Επίσης τα ίδια μου είπαν και οι λογιστές από την πρωινή δουλειά. Πως αν εργαστώ κάπου χωρίς την άδειά τους, απολύομαι. Η άδειά τους λέει είναι δεδομένη, αρκεί να μην το απαγορεύει ο νόμος. Αλλά ο νόμος το απαγορεύει!!
Δεν συνεχίζω την αναπαραγωγή της συζήτησής μας. Μου φάνηκε περίεργο να απαγορεύεται να κάνεις 2η δουλειά ενώ ο μισθός στην 1η είναι τόσο χαμηλός. Έτσι λοιπόν άρχισα το ψάξιμο. Το συμπέρασμα... Τραγικό... Δείτε το!!
Πριν μπω "στα σκληρά" με τους νόμους, θα ήθελα να σημειώσω πως η μοναδική λύση είναι η αύξηση του μισθού, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ σε 1.000 Ευρώ τον μήνα.
Μόνο έτσι ο Γιώργος και ο κάθε Γιώργος θα μπορέσει να παντρευτεί, να κάνει οικογένεια και να ζήσει, και πάλι σε πολύ στενά οικονομικά πλαίσια. Σε άλλο άρθρο θα γράψω πως είναι εφικτή η αύξηση του μισθού και θα επιχειρηματολογήσω επάνω σε αυτό.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Η λύση δεν είναι στο να μετατρέψουμε το 8ωρο σε 12ωρο.
Αυτή είναι η καταστροφή. Ξέρουν καλά πως δεν μπορεί ένας άνθρωπος να επιβιώσει με 490 Ευρώ. Είναι παγίδα!
Γι αυτό και ανοίγουν την συζήτηση.
Για να τους παρακαλάμε να μας επιτρέψουν να κάνουμε 2η δουλειά.
ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΛΥΣΗ Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ
ΕΘΝΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΕΓΣΣΕ)
Σύμφωνα με το Νόμο 4046/2012 και την Π.Υ.Σ. 6/28-2-2012 και την ερμηνευτική εγκύκλιο 4601/304/12-3-2012 ο μικτός μισθός για εργαζόμενους άνω των 25 ετών ανέρχεται στο ποσό των ΕΥΡΩ 586,08. Το πληρωτέο, δηλαδή αυτά που εισπράττει ο εργαζόμενος ουσιαστικά μετά τις κρατήσεις του ασφαλισμένου σε ποσοστό 16%, ανέρχεται στο ποσό των ΕΥΡΩ 492,31.
Έτσι λοιπόν ο Γιώργος παίρνει από την πρωινή δουλειά 492,31 Ευρώ.
Κάπου εδώ έρχεται ένας νόμος από το 1932! Συγκεκριμένα:
Σχετική νομοθεσία: Άρθρο 16 ΠΔ 27.6/4-7-1932.
Νομολογία: «Επί παραλλήλου απασχολήσεως του μισθωτού σε δύο εργοδότες, η δεύτερη σύμβαση εργασίας είναι άκυρη μόνον ως προς τον χρόνο που υπερβαίνει το νόμιμο ωράριό του» ( Εφ. Αθηνών 7244/84 - ΔΕΝ[3] 1985 σελ. 174).
«Ο νομοθετικός λόγος που υπαγόρευσε την θέσπιση χρονικών ορίων εργασίας είναι η διαφύλαξη της ψυχικής και σωματικής υγείας των εργαζομένων και η παροχή σε αυτούς ελεύθερου χρόνου για την διάθεσή του σε άλλους τομείς της ζωής και την ανάπτυξη της προσωπικότητός τους ως ουσιαστικού στοιχείου της αξίας του ανθρώπου» (άρθρο 2 παρ. 1, άρθρο 5 παρ. 1 και άρθρο 22 παρ. 1 εδάφιο α' του Συντάγματος). Βλέπε και την Απόφαση: ΑΠ 587/94 - ΔΕΝ 1995 σελ. 21.
Έτσι λοιπόν ο Γιώργος δεν μπορεί να υπερβεί το νόμιμο ωράριο το οποίο ορίζεται με νόμο του 1920.
Συγκεκριμένα: ΝΟΜΟΣ 2269/1920 αρθ. 2
"...η διάρκεια της εργασίας του προσωπικού δεν δύναται να υπερβαίνει 8 ώρας
ηµερησίως και 48 ώρας καθ΄εβδοµάδα..."
Περαιτέρω, ως νόμιμο ωράριο χαρακτηρίζεται ο επιτρεπόμενος με διάταξη αναγκαστικού δικαίου, ημερήσιος και εβδομαδιαίος χρόνος απασχόλησης. Η πέραν του χρόνου αυτού παροχή εργασίας, σε έναν εργοδότη, θεωρείται ως υπερωρία. Συνεπώς, ως υπερωρία χαρακτηρίζεται η υπέρβαση του νομίμου ωραρίου στον ίδιο εργοδότη, εντός της ημέρας (δηλαδή του 24ώρου).
1. Ημερήσιο νόμιμο ωράριο: Σύμφωνα με την ισχύουσα εργατική νομοθεσία στη χώρα μας, ήδη από το 1920, το νόμιμο ημερήσιο ωράριο είναι οι 8 ώρες εργασίας. Ωστόσο, για τις επιχειρήσεις που εφαρμόζουν σύστημα πενθήμερης εργασίας το νόμιμο ημερήσιο ωράριο είναι 9 ώρες.
2. Εβδομαδιαίο νόμιμο ωράριο: Σύμφωνα με το άρθρο 1 του Ν 3385/2005 , το νόμιμο εβδομαδιαίο ωράριο έχει ορισθεί για μεν τους απασχολουμένους με σύστημα πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας στις 45 ώρες και για όσους απασχολούνται με σύστημα εξαήμερης εβδομαδιαίας εργασίας στις 48 ώρες.
Ωστόσο, για να έλθουμε στην ουσία, υπέρβαση του νομίμου ωραρίου όπως είναι λογικό, δεν επέρχεται μόνο στην περίπτωση απασχόλησης του μισθωτού στον ίδιο εργοδότη, αλλά είναι δυνατόν να συμβεί και με την παράλληλη απασχόλησή του σε δεύτερο εργοδότη, δηλαδή όταν έχουμε πολλαπλή απασχόληση.
Με δεδομένο ότι ένας εργοδότης δεν επιτρέπεται να απασχολεί κατά την ίδια ημέρα μισθωτό, ο οποίος ήδη έχει απασχοληθεί, καλύπτοντας πλήρως το νόμιμο χρόνο εργασίας για λογαριασμό άλλου εργοδότη, η μόνη δυνατότητα που υπάρχει να απασχοληθεί ο μισθωτός σε δεύτερη ή σε τρίτη απασχόληση εντός της ίδιας ημέρας σε άλλο εργοδότη, είναι ο τελευταίος να απασχολήσει αυτόν μόνο για όσο χρόνο απαιτείται προς συμπλήρωση του ανώτατου ορίου ημερήσιας εργασίας.
Συνεπώς, η δεύτερη απασχόληση σε άλλο εργοδότη είναι δυνατόν να συμβεί μόνο εάν το ημερήσιο ωράριο στον πρώτο εργοδότη δεν εξαντλεί το νόμιμο ωράριο, πράγμα όμως που σημαίνει ότι η δεύτερη απασχόληση θα έχει εκ των πραγμάτων χαρακτήρα «μερικής απασχόλησης». Εξάλλου, είναι αυτονόητο ότι εάν με την δεύτερη απασχόληση γίνεται υπέρβαση του ημερήσιου νόμιμου ωραρίου, η εκ του λόγου αυτού ακυρότητα, αναφέρεται μόνο στο τμήμα της δεύτερης αυτής απασχόλησης που υπερβαίνει το νόμιμο ημερήσιο ωράριο και όχι συλλήβδην στην δεύτερη σύμβαση εργασίας (Ι. Ληξουριώτης, Ατομικές Εργασιακές Σχέσεις, Νομική Βιβλιοθήκη, 2011).
Συνοψίζοντας...
Ο Γιώργος εργάζεται για 490 ΕΥΡΩ τον μήνα. Απαγορεύεται να κάνει δεύτερη δουλειά.
Οι λύσεις:
1. Ανεβάζουμε τον βασικό μισθό ώστε ο Γιώργος να αμείβεται με πχ 1.000 ευρώ τον μήνα και να μην χρειάζεται να κάνει δεύτερη δουλειά.
2. Ψηφίζουμε νόμο ώστε το 8ωρο να γίνει 12ωρο και το 48ωρο τουλάχιστον 60ωρο ώστε ο Γιώργος να πλησιάσει τα 800 Ευρώ και να τα τινάξει εγκαίρως μην τυχών και προλάβει να πάρει σύνταξη στα 67 του χρόνια!
Εγώ ψηφίζω το πρώτο!
Ψηφίζω το πρώτο γιατί θέλω ο Γιώργος να κάνει οικογένεια και να την βλέπει.
Ψηφίζω το πρώτο γιατί θέλω ο Γιώργος να εργάζεται σαν άνθρωπος και όχι σαν σκλάβος, να βλέπει την οικογένειά του και τους φίλους του.
Ψηφίζω το πρώτο γιατί η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού είμαστε ο Γιώργος και όχι οι άνθρωποι που μένουν σε βίλες όπως ο Σκλαβενίτης, ο Παπαστράτος, ο Μασούτης (που έχω βαρεθεί να διαβάζω για το πόσο καλοί εργοδότες είναι) ή ακόμη χειρότερα, Lidl, IKEA, Leroy Merlin κλπ.
Όποιος άντεξε να διαβάσει ως εδώ θα προσπαθεί τώρα να με εντάξει σε κάποιο πολιτικό κόμμα! Θα σας βοηθήσω....
Δεν είναι πολιτική άποψη. ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ...
Σου άρεσε το άρθρο που διάβασες; Κάνε Like και Share!